مصرف نمک صورتی عمده باعث ایست قلبی می شود

ترکیب مواد مغذی، مواد معدنی و غیر مغذی برای همه نمونه های نمک صورتی عمده با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یک آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) برای تشخیص اینکه آیا محتوای مواد معدنی بر اساس فرم (ریز آسیاب شده، پوسته، یا فرم درشت) یا شدت رنگ (بدون رنگ، صورتی روشن، صورتی متوسط یا صورتی تیره) متفاوت است یا خیر، انجام شد.

یک آزمون t دو نمونه ای برای تعیین اینکه آیا تفاوت هایی در محتوای مواد معدنی بر اساس منطقه مبدا وجود دارد (هیمالیا در مقابل سایرین) انجام شد.

آزمون t تک نمونه ای برای تایید وجود تفاوت در محتوای مواد معدنی بین نمک صورتی و شاهد نمک سفره سفید انجام شد. آنالیزها با استفاده از Minitab 17 و SAS University Edition انجام شد.

مقادیر p<0.05 از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد. این اولین مطالعه برای تجزیه و تحلیل ترکیب معدنی نمک صورتی موجود برای خرید در استرالیا و مقایسه آن با کنترل نمک خوراکی سفید یددار است.

نمک صورتی حاوی مقادیر قابل توجهی کلسیم، آهن، منیزیم، منگنز، پتاسیم، آلومینیوم، باریم، سیلیکون و گوگرد بود، اما سطوح پایین‌تری از سدیم در مقایسه با نمک خوراکی سفید داشت.

یک قاشق چای خوری (5 گرم) نمک صورتی حاوی مقادیر کمی از مواد معدنی بود اما از نظر بالینی سهم قابل توجهی در دریافت مواد مغذی نداشت، زیرا سطوح آن در مقایسه با NRV ها بسیار پایین بود، به استثنای سدیم که به SDT رسید.

همه نمونه ها با سطح ایمن FSANZ آلاینده های فلزی یا UL تنظیم شده توسط NRV، به استثنای یک نمونه که از حداکثر سطح آلاینده برای سرب فراتر رفته بود، نگرانی هایی را برای سلامت عمومی ایجاد کرد.

تغییرات بسیار گسترده ای در نوع و طیف مواد مغذی و مواد معدنی غیر مغذی در نمک صورتی یافت شد، با آنهایی که به شکل پوسته پوسته، با منشاء هیمالیا و رنگ تیره تر به طور کلی حاوی سطوح بالاتری از مواد معدنی هستند.