آک دونا کریمسکایا یک رقم انار در بازار 1401 با میوه های گرد درشت است، دارای پوست نازک کرمی با لکه های قرمز و رژگونه یک طرفه، گردن کلفت و کوتاه، کاسه گل بزرگ با لبه های باریک مستقیم، دانه های صورتی مایل به قرمز، طعم شیرینی دارد. ترشی به سختی قابل درک
انواع دیگر عبارتند از نار شیرین، ودانا، کادان، لوژوار، ولیس، کوک، کیزیم، اولفا، بالا-مرسال، کازک-آنور، شیرین-آنور، کرمیزی کابوهی، شیخبابا و بسیاری دیگر.
Vanderful (شگفت انگیز) در ایالات متحده پرورش داده شده و در آمریکا و جنوب اروپا انار “بدون دانه” رایج است. میوه ها کوچک، اما بسیار شیرین، دارای رنگ سفید متمایل به زرد با کمی رژگونه، دانه های کوچک و نرم هستند.
مکان های قابل توجهی برای رشد انار وجود دارد نوعی نام های انار. به عنوان مثال شهر گویچای آذربایجان که حتی در روزهای برداشت انار تعطیلات خاصی در آن برگزار می شود.
برای شروع، انار باید تمیز شود. راه اول: محل گل دهی را با نوک چاقو برش دهید، سپس پوست میوه را در امتداد “دنده ها” از بالا به پایین برش دهید (قابل توجه هستند، اگرچه خیلی بیرون زده نیستند) و میوه را بشکنید.
به برش هایی در امتداد برش ها. راه دوم: میوه ها را از وسط نصف کنید و با نگه داشتن نصف ها روی ظرف، به آرامی با قاشق روی پوست انار ضربه بزنید خود دانه ها روی بشقاب می ریزند.
انار به صورت تازه مصرف می شود، مربا، گل ختمی، شربت، نوشیدنی، شراب، بستنی، چاشنی انواع غذاهای ملی از آن تهیه می شود.
در حال تبخیر آب میوه و از میوه های انواع ترش، سس نرشاراب را می گیرند یکی از بهترین چاشنی ها برای بسیاری از غذاهای قفقازی. آب انار از انار فشرده می شود.
در نیمکره شمالی، فصل انار از سپتامبر تا ژانویه ادامه دارد. در نیمه دوم سپتامبر، گونه های زودرس در کشورهای جنوبی (به عنوان مثال، در مصر) می رسند. در اوایل اکتبر، انارهای زودرس را می توان در آسیای مرکزی و قفقاز برداشت کرد.
