در نمودار جریان معمولی برای فرآیند جذب آب نشان داده شده است برای حذف گازهای اسیدی فرآیند سلکسول از حلال فیزیکی از جریان های گاز مصنوعی یا طبیعی استفاده می کند.
این فرآیند را می‌توان به روش‌های مختلف بازسازی کرد، از جمله: فلش حرارتی و یا با برداشتن گاز. این فرآیند از دی متیل اتر پلی اتیلن گلیکول به عنوان حلال خود استفاده می کند.
سهام شرکت های نفتی بر روی هیدروکربن سنگین در بورس به صورتی انجام می شود که افراد به راحتی و با کمترین سرمایه می توانند آن را خریداری کنند.
این حلال دارای وزن مولکولی تقریباً 280 گرم بر مول و نقطه انجماد اولیه 22- درجه فارنهایت تا -7 درجه فارنهایت است. دمای عملیاتی معمولاً از 0 درجه فارنهایت تا محیط است.
طرح اصلی جریان فرآیند سلکسول بسیار ساده است. گاز ترش کم آب شده با حلال DMPEG در فشار بالا تماس می گیرد تا ترکیبات گاز اسیدی را جذب کند.
حلالیت گاز اسیدی اساساً با فشار جزئی گاز اسیدی متناسب است (هرچه فشار جزئی گاز اسیدی بیشتر باشد، حلالیت گازهای اسیدی در حلال بیشتر است).
DMIPEG انحلال پذیری بیشتری برای H2S نسبت به CO2 دارد، بنابراین مقداری انتخاب پذیری را می توان متوجه شد. از آنجایی که هیچ واکنش شیمیایی در کنتاکتور رخ نمی دهد، افزایش حرارت (به دلیل گرمای جذب) نسبتاً کم است.
سپس از طریق یک سری مراحل فلاش، حلال غنی از فشار خارج می شود تا زمانی که تمام گازهای اسیدی محلول آزاد شوند.
فلاش فشار بالا عموماً دوباره فشرده می شود و به جریان تغذیه بازگردانده می شود، فلاش فشار متوسط عموماً به عنوان گاز سوخت استفاده می شود در حالی که فلاش فشار پایین و گازهای بازسازی ممکن است به تأسیسات حذف گوگرد بروند. سپس حلال بازسازی شده برای بستن حلقه به جاذب بازگردانده می شود.
